Moved Permanently

Seçimler bitti şimdi kongre tartışmaları ve imza toplama faaliyetlerine geçildi.

Bugüne kadar hiçbir zaman CHP içinde öne çıkmış bir partilimizin yanında taraf olmadım. Genel Başkanlara biat etmedim. Zira taraf olduğum zaman yanlışlarını göremeyeceğimi, görsemde yazamayacağımı biliyordum. Hiç kimse içinde kalemimi satmadım. Beni yakından tanıyanlar bilir.

Sn.Baykal bu partide Genel Başkandı Baykalcı olmadım. Sonra Sn.Kılıçdaroğlu geldi Kılıççı olmadım. Bir ara Sn.Gürsel Tekin  İs.Belediye Başkanı olacaktı destekledim ama yine Gürselci olmadım. Akabinde Sn.Sarıgül aday oldu Sarıgülcü olmadım, Ekmeleddin CB adayı oldu Ekmeleddinci olmadım. Sn.İnce CB adayı oldu yine İnceci olmadım. Buna birçok örnekler verebilirim.                                                              

Ben ne oldum biliyormusunuz? Sadece CHP’li oldum. Ama parti Yönetim yada örgüt tarafından kim öne çıkarılıp aday yapıldıysa o benim desteklediğim kişi oldu. Partimin yada o kişinin başarısı içinde acizane elimden geleni yapmaya çalıştım. Her zaman öne çıkarılan kimliklere, çoğunluk kararlarına eleştirsem bile saygı duydum.

Bunu neden söylüyorum. İşte her ismin sonundaki cu, ci... gibi takılar fanatik ve körü körüne destek verenlere mahsustur. Bu fanatizmin bir takıntısıdır. Asla hayatımda fanatik olmadım. Hep gördüklerimi yaşadıklarımı kişi yada kişileri ayırt etmeden objektifçe değerlendirip yazdım. Görmediğim , yaşamadığım, şahit ve emin olmadığım hiçbirşeyide dile getirmedim, eleştirmedim.

Böylece bazılarına cazip geldim, bazıları tarafından eleştirildim. Ancak eleştirileceğim bilsemde  hiçbir zaman geri adım atmadım. Zira kimseye bir diyet borcum olmadı. Kendi İlkelerim çizgisinde doğru yapılanları destekledim yanlışları hep eleştirdim. Asla şahsi ikballerim için yanlışları bile bile birilerini destekleyerek riyakarlık yapmadım.

Bence siyaset ocu bucu olmaktan çok ötede bir ilkeler ve ideolojiler zinciridir. Bir ilken varsa ve ona inanıyorsan kişilerin burda hiçbir önemi yoktur. İlkelerine uyan kişileri alkışlarsın, yanlış yaparsa uyarırsın devam ederse eleştirirsin.

Gelelim kongre beklentilerine.

Benim düşünceme göre kongre yersiz ve zamansızdır. Zira yerel seçimlere az bir zaman kala yapılacak bir kongrenin bu partiye bir getirisi olmayacaktır. Evet yanlışlar yapılmıştır. Şu an sözkonusu olan Sn.Kılıçdaroğlu’da Sn.İnce’de son seçimleri kaybetmiştir. Birbirinden daha fazla oy almıştır yada almamıştır tartışmalarına girip işi uzatmayacağım. Kısaca ikiside bu başarısızlıkta ortak sorumludur. Daha önceki seçim yenilgilerine gelince birisi Genel Başkan diğeri Grup Başkanvekili olarak yine ortaklaşa başarısız olmuşlardır.

Şimdi çıkıp partimizin değerli bu iki ismini bir yarışma içine sokmak bu süreçte ne denli doğrudur? Rakiplerimizin yapmak istedikleri şey zaten budur. Bunu eskidende yapmadılar mı? Sarıgül-Baykal, Baykal-Ecevit çekişmelerini unutmayalım. Her seçimler öncesi parti içinde, dış mihraklarında tetiklemesiyle çıkarılan hizipçilik oyunları hala devam ediyor.

Ben beklerdimki rahat bir zamanda kongre yapılsın, hatalar masaya yatırılsın, seçim yenilgilerinin sosyolojik, ideolojik ve ilkesel sebepleri tartışılsın. Ve o kongreden bir sonuç bildirgesi çıksın. Daha sonra herkesin katılımıyla yeni bir Tüzük hazırlansın. Bu Tüzük demokratik olsun ve Genel Başklanlara bu kadar fazla yetkiler vermesin. Yetkiler partinin en alt tabanına kadar ortak paylaşılsın. Bu partide herkes, her fikir yönetimlerde temsil edilsin. Sonuçtan birlik ve beraberlik çıksın.

Ama malesef bunlar olmayacaktır. Eğer yeterli imza toplanabilirse bu iş sadece birbirini suçlamayla Yerel Seçimler öncesi Belediyelerde köşe kapmacaya dönecektir. Çirkin pazarlıklara zemin hazırlayacaktır. Her iki taraftan kim kazanırsa kazansın bunun bir galibi olmayacak CHP yine kaybedecektir. Kazananlar ise siyasi ikballeri, şahsi hırsları, rövanşist duygularını tatmin etmekten öteye gitmeyecektir.                                                                                                                                       

Yeterli imza toplanamazsa partinin geleceği için ilerde faydalı olabilecek önemli bir isim malesef liderlik sahnesinden silinecektir. Bir kez daha Genel Başkan’ın karşısına çıkamayacaktır. Bu da yanlıştır. Kongre süreci seçilmiş MV lerini değiştiremeyeceğine göre aynı zamanda CHP’nin Meclis içindeki çalışmalarınada yansıyacak, mücadele güçlerini kıracak ve konsantrelerinide bozacaktır.

Son çıkan yasa ile Valilere zaten olağanüstü yetkiler veren Hükümet  Yerel Yönetimleri İl yada İlçelerde Merkez Vali yada Kaymakamlıklara  bağlamaya çalışırlarsa bu kafa karışıklığı ile Milletvekillerimiz Mecliste gereken özverili mücadeleyi yapabilmekte zorda kalacaklardır. Sonrada Yerel Yönetimleri kazansanda bunun hiçbir önemi kalmayacaktır.

Sonuçta herkes aklı selim ile düşünmelidir. Bu etapta Yerel Seçimler öncesi lider değiştirme girişimleri partiye hiçbir ivme kazandırmaz. Tam tersine partiyi dahada çok kaos içine sokar. Delegelerin sağlıklı kararlar vermesini engeller. Üstelik bir partide “değişim” sadece Genel Başkan değiştirmek değildir. İl ve İlçe Başkanları ve Yönetimleri, seçilmiş Belediye Başkanları, Meclis Üyeleri, Milletvekilleri bunları ne yapacaksınız?  Hepsini görevdenmi alacaksınız? Bu beğenmediğiniz kadrolarla nasıl seçime gideceksiniz. Bunlara alıştıkları politikaları dışında farklı politikalarınızı nasıl kabul ettirip, uygulatacaksınız?

Elbetteki kapsamlı bir değişim şarttır. Ama bunun zamanı bu süreç değildir. Benim gördüğüm sadece Belediyelerde köşe kapmaca olarak kurgulanmış bu tür kongreler partiyi iyice yamalı bohçaya çevirir. Birçok adaylar çıkar ve iş pazara, pazarlıklara döner. Kimin değişimden yana ne talep ettiğide net bir şekilde anlaşılmaz. Belki aradan bir Genel Başkan çıkar ama sonuçta en büyük zararı parti ile kongrede ısrar edenler görür.

Benim düşüncem budur.